معرفی کتابفروشی های جذاب روزالیندپسند :)

کتابفروشی انتشارات هاشمی.. ضلع جنوب شرقی میدان ولیعصر... روبروی سفارت عراق.

دلیل انتخاب: تنوع بالا.. کلاسیک و قدیمی بودن (از سال 60 پابرجا هستند).دکور چوبی چشم نواز. برخورد مناسب.. راهنمایی های خوب در مورد کتاب. در یک کلام فروشنده هاش این کاره هستند.. نه اینکه یهو تب روشنفکری برداشتن و کتابفروشی و کافه رو با هم ادغام کرده باشند و هیچی در مورد کتابها ندونن :).

اون نردبون که در انتها هست خیلی نوستالژیکه.. همش منو یاد زنان کوچک میندازه.. که جو اون بالا مینشست و کتاب میخوند.

پابرجا موندن کتابفروشی ها منوط هست به خرید ما از اونا... امیدوارم در این اوضاع مالی کتابفروشی ها سرپا بمونن. بیاین سرپا نگهشون داریم.

چطور یک صبح عاشقانه را بدون وجود معشوق آغاز کنیم؟

اگه فکر کردین میخوام بگم "گل در بر و می در کف و معشوق بکامست" کاملا اشتباه کردین... خیر یه صبح عاشقونه اینجوری شروع میشه که شما ساعت شش بیداری میشی.. توی همون تاریکی بدون اینکه کسی رو بیدار کنی کورمال کورمال مانتو مقنعه میپوشی کوله به دوش  .. صبحانه نخورده راه می افتی به سمت دانشگاه.. فقط امیدوارم شانس آورده باشین لباساتون رو درست پوشیده باشین نه پشت و رو و به جای کفش دمپایی سفید نپوشیده باشین ... بعد توی دانشگاه که رفتی گلاب به روتون سرویس... نگاه میکنی به خودت می بینی میگی عههه منم.:)) چه بدون آرایش خوبم :))))))))))))))

بعد میاین آفیس و سعی میکنین از این چهار ساعتی که مونده تا بقیه کم کم بیاین نهایت استفاده رو ببرین و یه فنجون چای و عاشقانه های حافظ جان هم که همیشه سرود صبحگاهی یه شیرازی هست دیگه.

پ.ن: عکس The ugly Duchess :))))

دن کامیلو

اگه مثل من دنبال یه کتاب جذاب و طنز اجتماعی سیاسی هستید که مطالبش هیچ وقت کهنه نشه ولو مال 70 سال پیش باشه.. اگه دلتون میخواد در این شبهای سرد بعد از ساعت کاری برین زیر پتو و لم بدین و یه کتاب خوب بخونین و بخندید مجموعه کتاب دن کامیلو رو به شدت بهتون پیشنهاد میدم.

عاشق اون کشیش لجباز و کله شق شدم.

یه انتقاد: یکم بریم کتابهای جذاب سرج کنیم و بخونیم... همه دارن یه کتاب میخونن... چه وضعشه... انگار همه دارن از روی دست هم تقلب میکنن.. بابا لااقل شما کتابخونها یکم خلاقیت داشته باشین.

افسردگی با همون غول بزرگ سیاه

هولدن نوشته باز داره افسرده میشه.. منم زیر پستش نوشتم.. منم.. واقعا مدتیه که افسرده شدم.. اما مطلب این نیست.. کامنت هایی که ملت میذارن بعضا عجیبه.. یه جورایی که انگار طرف تا به حال افسرده نشده و اصلا هم نمیدونه افسردگی چیه.. در همین راستا و با توجه به اینکه قبلا هم این جور کامنتها رو دیده بودم چند نکته رو که جلب توجه کرد مینویسم:

نکته اول : اینکه به یه روانشناس بگیم افسرده نباش مث اینه که به یه پزشک عمومی بگیم سرمانخور.. مگه میشه ؟اصطلاحا میگن افسردگی سرماخوردگی روح هست..پس نرید زیر پستاش بنویسد چرا و حالش رو خراب تر نکنین با این سوال.. یه جورایی به زندگی حرفه ایش و سوادش توهین میشه.

نکته دوم با موعظه و اینا هم حال طرف خوب نمیشه.. نریم بگیم تو که این همه نعمت داری و از این صحبتها...یا پاشو فیلم ببین .. برو بیرون.. بابا نمیتونه... نمیشه.. اگه افسده بودی میدونی چی میگم اگه نبودی پس چرا نسخه میپیچی دوست عزیز؟

نکته سوم هم اینه که افسردگی بیماری بچه پولداری نیس.. نریم بهش بگیم از خوشی زده زیر دلت... این اتفاقی بود که واسه هدی رستمی هم افتاد و همه رفتن واسش کامنت گذاشتن که تو اصن رنج دیدی که افسرده شی.. این چه تفکری هست که داریم؟ هر کی متناسب با جایگاهش موقعیتش یا هر چیز دیگه ای درجه ای از رنج رو تحمل میکنه.. شاید موقعیت الانش خوب باشه اما بچگی فوق الهاده بدی داشته.. هر تلنگر کوچیکی اونو میبره به گذشته و جهنم میشه براش.. و هزار شاید دیگه...

نکته چهارم: افسردگی دلیل داره اما در لایه های پنهان هست.یعنی اکثرا نمیدونی چرا حالت بده.. اگه بدونی که عالیه. باید کنکاش بشه.. اما زمان میبره.. حتی ممکنه با دور اول افسردگی نفهمی چرا .. چند بار برات اتفاق بیفته بعد متوجه بشی که چی داره حالتو بده میکنه... بهتره به خودمون زمان بدیم و از خودمون مراقبت کنیم... یا اگه طرفمون افسرده شده حداقل کار اینه که حالشو بدتر نکنیم.

نکته پنجم: جهان حول شما نمیچرخه.. اگه یکی ناراحته .. به خاظر شما نیست.. لطفا تا نگفته از شما ناراحته صد تا سناریو تو ذهن خودتون نسازین و در جواب نمایشنامه ذهنیتون و سوال جوابای توهمیتون توی واقعیت باهاش بدرفتاری نکنین.. حمایتگر باشین.. حتی شاید بخواد تنها باشه و حرف نزنه.

نکته پنجم: لطفا اگه صاحب نظر نیستیم نریم حال طرفو بدتر کنیم. باور کنیم یه ذره فقط یه ذره مهربونی حال همه رو بهتر میکنه.

حافظ من

دیروز روز حافظ بود.مگه میشه روز حافظ باشه و تو دل دل نکنی برای حافظیه. برای اون طاقهای کنار مقبره که بری بشینی و زانوهاتو توی بغل بگیری و زل بزنی به آرامگاهش. که همین طور که زل زدی به مردم و رفت آمدشون و فاتحه خوندنشون همه چیز واست محو بشه و یهو حافظ رو ببینی و .....

دیگه بقیه ش خیلی خاصه :)) باید خودتون برید تجربه کنید.

حرکت براونی و خط سیر زندگی ما

خیلی وقته که میدونم قانون های موجود در جهان یکی هستند.. اگه یه قانون در فیزیک داریم مسلما در زندگی هم داریم.. امروز داشتم حرکت براونی رو دوباره میخوندم که یاداوری بشه برام جهت استفاده در یک مساله... حرکت براونی یعنی حرکت تصادفی ذرات به دلیل اثرات گرمایی در ابعاد مولکولی... دیدم چقدر این حرکت در زندگی ما جای داره... به شکل بالا نگاه کنید... توپ قرمز رو در نظر بگیرید و از مکان شماره 1 حرکتش رو دنبال کنید... این توپ داشته به سمت بالا حرکت میکرده (فلش قرمز رنگ) اما یه توپ سفید در  همون مکان شماره 1 بهش برخورد کرده و جهت حرکت به سمت جنوب شرقی شده ..   طبق قاتون دوم نیوتون روی یک خطر صاف حرکت کرده  تا به مکان 2 رسیده دوباره یه ذره دیگه بهش خورده و دوباره جهتش تغییر پیدا کرده و اخر..

چند نکته :

1. اگه ذره ای بهش نمیخورده (عامل بیرونی) و نیروی خارجی بهش نمیخورد تا ابد روی خط صاف حرکت میکرد.. یعنی اگه اشتباه میکرد و یه مسیر میرفت .. اگه وقایع و افراد بیرون روش تاثیر نذارن این ذره تا اخر همون حرکت رو دنبال میکنه. پس وقایع و افراد بیرون ما رو میتونن متوجه کنند و از اشتباهمون در بیارن.

2. شاید الان بگید دیدی چقدررر دنیا بی عدالته هر واقعه بیرونی ما رو از مسیرمون دور میکنه... خارج میکنه.. عزیز دلممم جهت حرکت شما در نهایت حاصل برایند تکانه خودت و تکانه ای هست که ذره دیگه وارد میکنه.. پس اگه تکانه خودت زیاد باشه توپ هم نمیتونه حرکتت بده

3. دیفیوژن: به حرکت ذره توجه کنین میخواسته توی شماره 1 بره بالا..الن شماره14 هم نگاه کنید.. رفته بالا.. یعنی از 1 به 14 جهت حرکتش صعودی بوده. اگه ذرات دیگه نبودند یک راست و مستقیم بالا میرفت اما الان با یکم تلاطم رفت.. اما رفت...

4. ثابت نبودن حرکت این ذره میتونه ثابت باشه میتونه بگه حالا که ذرات دیگه هی راه به راه میان به من ضربه میزنن منو از مسیرم خارج میکنن پس سر جام می ایستم.. اینرسی خودشو بالا ببره اینقدی که حرکت نکنه نذاره بقیه روش تاثیر بذارن...اما هم خودش حرکتشو میکنه هم از ضربه های دیگران استفاده میکنه.. چه بسا ضربه های دیگران بیشتر به هدفش نزدیکش کنن.

5.همون طوری که از ضربه های دیگران استفاده میکنه به دیگران هم ضربه میزنه و تکانه وارد میکنه.

6. یایند هوشمند باشیم... هر ضربه ای که بهمون خورد آه و ناله نکنیم.. یکم فکر کنیم اگه خوب بود اگه اون ضربه تونست فلسفه زندگی ما رو تغییر بده جهت حرکتمون رو عوض کنیم در غیر این صورت اینرسی مون رو بالا ببریم و تحت تاثیر قرار نگیریم.. این ساده ترین راه رسیدن به اهدافمون و تطابق با محیط هست.

مکانیک کوانتومی و لثارات الحسین

این چیزی که مینویسم حاصل تفکرهای لحظه ای من هست.

خدا اومد آدم رو خلق کرد همه بهش گفتن وا این چیه خلق میکنی که قراره خون و خونریزی راه بندازه... اونم گفت نه این بشر خیلی خفنه.. خیلی یاد میگیره.. یعنی وجه یادگیری ما برای خدا خیلی ارزشمنده.. بشر اومد و از همون اول هم خونریزی راه انداخت .. تا الان.. تا بعدها... خدا اینو میدونست.. پیش بینی کرده بود این وجه بد ما رو ...یه زمانی هست بشر خسته میشه... یه زمانی میاد که باهوش میشه .. که میفهمه نباید خونریزی کنه... یاد میگیره ظلم نکنه.. خودخواسته.. با اینکه میتونه اما انجام نمیده.. اون لحظه لحظه پیروزی بشریته.. اون لحظه همون لحظه موعوده که خدا از ابتدا منتظرش بوده .. اون لحظه رشد بشریته... اون لحظه ما به نهایت چیزی که باید رسیدم... به نهایت کمال خودمون... و  میفهمیم تمام این خونریزیها برای رسیدن به اون لحظه بوده... و تمام بدیهایی که کردیم از نظر محو و بی اهمیت میشه... آزمون خطا بوده دیگه.. رخ دادنش طبیعه . مثل اشتباه نوشتن در مشق. بعضی از واقعه ها رسیدن به این لحظه رو جلو انداختن.. مثل کربلا... کربلا برای همه بشریت به خصوص برای ما باید این درس رو بده که ای بشر بیا جلوی شمر درونت رو بگیر... بیا فرمون رو بده دست امام حسین درونت...حواسمون هست؟ یا لثارات الحسین ماییم.. قراره ما عوض شیم و با خوب شدنمون انتقام بگیریم از بدی هایی که کردیم..بله میگم بدی هایی که کردیم... چون هر لحظه یه رو نوشتی هست از گذشته.. هیچ چیز عوض نشده...نفس و مفهموم شمر نمرده .. . هر لحظه به گونه ای باید بریم جلو که توی اون عصر و زمانی که هستیم قدری و ذره ای به اون لحظه تعادل نهایی نزدیک بشیم.. قرار هم نیست یکی بیاد که اون تنها خوب باشه ما بد.. اون جوری بشر به کمال نمیرسه ها... حواسمون باشه... وقتی به تعادل میرسیم که آنسامبل مورد نظر حداکثری  باشه.. یعنی همه باید در یک محدوده باشیم... عزیز من.تا وقتی عوض نشدیم .. من شمرم.. تو شمری و اون لحظه که عوض شدیم ... من لثارات الحسینم.. تو لثارات الحسینی...

Life Journey

یه جایی وقتی میفهمی توی سفر زندگیت تنهایی .. که همه شرایط.. امکانات.. افراد.. توانایی ها موقتی هستند که خود این سفر هم موقتی هست اونجا نقطه عطف زندگیته... اونجاست که بزرگ شدی.. اون وقته که میفهمی باید همه چیز رو تنها تجربه کنی... حتی عشق رو... اون وقت حتی اگه عاشق شدی شاید بهش نگی ... چون این حس این تجربه مربوط به تو هست نه اون...اون زمان خیلی عجیب میشی.. یه جورایی دل میبری از همه چیز و همه کس.. خودتی و خودت و خودت

خیلیا به صورت تیوری اینو میدونن اما باید حسش کرد.. یه جور ترسناکی خیلی قدرتمند میشی.. به خودتم وابسته نیسی.. رهای رهای رها :)

پ.ن: بعد که اینو نوشتم یه فایل صوتی دکتر شیری رو گوش دادم با این مضمون.. آیا به من ایمان نمی اورید؟؟:))

فایل صوتی: قصه اینه که داری یه سفر طی میکنی... هر کی هم فردیت خودشو باید طی کنه.. مسابقه نیست.. این همون باور مرکزی هست.. من میگم مقایسه نکن مردم فکر میکنند دارم دستور اخلاقی میدم... تو نمیتونی اصلا مقایسه کنی.. اون داره یه تجربه روانی دیگه ای رو امتحان میکنه.. واقعا از این جهت تنهاییم... این فلسفی ترین مفهوم زندگیه.. ما تنهاییم.. اینا خاله بازیه که داریم پای همدیگه رو وسط میکشیم..( ما همیار هم باشیم تا دم مرگ..با هم باشیم).. دست آخر توی همون خونه در آغوش هم تنهاییم.. قابل بیانم نیست.. اگه برخی کشفیات درونی خودتو برای دیگری بیان کنی به هم میریزه..