دولینگو جغد هوشمند
در این دوران قرنطینه که توی خونه موندم و دورم از دانشگاه و محیط آکادمیک حس کردم اگه یه روتین روزانه برای خودم نداشته باشم و چند تا سرگرمی خوب احتمال جنون بالا میره.چقدرررر انفرادی مجازات سنگینی هست. فک کنین ما الان همه جور به وسایل ارتباطی دسترسی داریم .. با کسانی هستیم که دوسشون داریم... و هر چند روز هم برای خرید مایحتاج بیرون میریم اما بازم حال روحی خیلیا خوب نیست و دارن کم میارن.
برای افزایش جذابیت این روزها، تصمیم گرفتم روزانه ساعتی رو اختصاص بدم به آموزش و آشنایی با زبان آلمانی.با اپ رایگان duolingo هم شروع کردم. 8 سطح داره. من دارم سطح 1 رو تموم میکنم... البته نمیشه گفت آخرش با این اپ میتونین زبان رو به خوبی یاد بگیرین.. اما میشه گفت آشنایی نسبی پیدا میکنین... هدف من هم همینه... یکم آشنا بشم و اگه دوست داشته باشم برم تکمیل کنم و پیش یه معلم خوب یادش بگیرم...
به نظرم یادگیری زبان یه هدف بلند مدته در کنار اهداف دیگه... و باعث تفریح و رفرش میشه. دیدن مثلا هی وسط درس خوندن میرین سراغ شبکه های اجتماعی.. این جوری وسط درس خوندن یه چیز جدید یاد میگیرین و سریعتر هم بر میگردین سر درس :)
میگن پروفسور حسابی هر شب نیم ساعت زبان آلمانی میخونده .. به مدت سی سال ... و با یه خانم آلمانی که استاد دانشگاه هم بوده مکاتبه میکرده... اون خانم گفتن اینقدر سطح پروفسور بالا رفته بوده که من برای خوندن نامه های سالهای اخر بارها به لعتنامه مراجعه میکردم...
فک کردم چقدرسرگرمی های روزانه مهم هستن و باید جدی گرفته بشن.
پس چقدر میتونه این سرگرمی های کوچیک روی شخصیتمون تاثیر بزاره
مشکل اینه که ادم بعد از مدتی اون استمرار و پشتکار رو نداره :(