اتلاف

امروز یه حال عجیبی بودممم... صبح دیر بیدار شدم از خواب...صبحونمو که خوردم رفتم دوباره روی تخت .. یکم به خودم کش و قوس دادم و پرده رو کنار زدممم.. کتابی رو دست گرفتم و خوندم... نور آفتاب داشت با مهربونی بدن و  موهامو نوازش میکرد... و یه فنجون چای گرم انتظارمو یکشید.. شاید خیلی صحنه تکراری  و ملایمی باشه.. خیلی رویاایی.. اما یهو جرقه ای خورد و به طرز عجیبی حس کردم که دارم خودمو تلف میکنم... که پتانسیل هام خیلی بالاتر از این حرفاست... که پتانسیل هام و جایگاهم با هم نمیخونه و این یعنی leakage  و نشتی در افکارم... کجا رو اشتباه فکر میکنم که دارم آی کیو، ای کیو و احساساتمو تلف می کنم؟؟؟

کجا رو اشتباه رفتم که من همیشه خوش اخلاق خنده رو یه مدته بی حوصله و اخمو هستم؟؟ چیکار کنم که روح و جسم و فکرمواز این اسراف نجات بدم؟