هستم و نیستم.... اینقده کدنویسی تزم ذهنمو مشغول کرده که تمام مدت خواب و بیداری درگیرشم.. از یکی از واژه های کسی که داره باهام صحبت میکنه پرت میشم فضای پایان نامه و خدا خدا میکنم حرفشو تموم کنه تا برم به ایده ای برسم که در حسن حرف زدنش بهش رسیدم. اگه خودی باشه براش توضیح میدم که به یه نکته مهم رسیدم تا بذاره برم فک کنم و یادداشتش کنم.
این شده وضع حال زندگی ما :)
یه عمر داشتیم میخندیدم به دیگران که فلانی خله و توی عوالم خودشه.. الان بدتر از همه دارم میشم. شما هم به من بخندین که یر به یر شیم. :)))))
