به وقت شام

به وقت شام رو رفتم دیدم... نمیخوام نظر بدم خوبه یا بده...  در مدتی که فیلم داشت پخش میشد داشتم فکر میکردم چقدر زبان عربی ای که فصیح صحبت بشه قشنگه... ما یه مشت معلم عربی داشتیم که به بدترین حالت صحبت که چه عرض کنم دست و پا میزدند تا عربی رو دست و پا شکسته بخونن.. اینجا با تمام حسشون صحبت میکردند.. مخصوصا اون خانومه که داشت در وصف شهرشون شعر میخوند. اونجا اوج توجه من به زبان عربی بود.. جملاتشون آهنگ داشت و من داشتم فکر میکردم اگه خوب به ما درس داده بودند شاید الان هممون میتونستیم یکم عربی صحبت کنیم و بخونیم... و چه زبان قشنگی.... حیف شد.

به قول معروف what a pity