من واقعا از تماشای مستند لذت میبرم... معمولا وقت غذا خوردن هم زمان مستند هم نگاه میکنم. این مدت سه تا مستند خوب دیدم
1. توران خانوم (گوشه ای از زندگی خانم توران میرهادی)
2. همه درختان من ( گوشه ای از فعالیت خانم مه لقاح فلاح)
3. درون مغز بیل (بیل گیتس)
مستند توران خانوم رو یه جور خاصی دوست داشتم. مخصوصا اون جمله درخشان که میگفتن " رنج بزرگ رو به کار بزرگ تبدیل کنید"
این کتاب راجع به مزایای فستینگ و روشهای اون هست. نویسنده توضیح میده که تحقیقات ثابت کره که فستینگ باعث کاهش کلسترول بد، کاهش وزن از بین بردن سلولهای سرطانی احتمالی و تنظیم انسولین و تنظیم اشتها و ... میشه. بعد انواع فستینگ رو توضیح میده. متداول ترین روش فستینگ مثل همون روزه داری ما مسلمانها هست. که مثلا 16 یا 18 ساعت چیزی خورده نمیشه و ساعتهای باقی مانده غذا خوردن آزاده. اما تفاوت روش فستینگ با روزه اینه که میشه آب یا چای خورد. نویسنده تاکید میکنه که هیچ غذای کالری صفری که طعم داره نباید خورده بشه. مثلا آدامس. چون خوردن آدامس و هر چای مثلا با طعم میوه باعث به هم خوردن انسولین میشه.
توصیه و نکات ریز زیادی برای فستینگ وجود داره اگه علاقمند شدین به این زمینه کلی کتاب مرتبط و سایتهای مفید هست که کمکتون میکنه.
هر بار که ساعتها به عقب کشیده میشه و طول روز هم کوتاه و کوتاه تر میشه یه غمی درونمو فرا میگیره و با خودم میگم چطور باقی سال رو بدون خورشید سپری کنم و هر بار انتهای زمستان متعجب میشم از اینکه چطور بدون نور زنده موندم.
جهن برنامه ریزی های درسی و کاری و متفرقه از گوگل کلندر میشه استفاده کرد.
نصب نمیخواد و کار باهاش هم راحته.
بسم اله
روتین روزانه مهم است
والسلام
https://nevisesh.com/blog/روتین-روزانه-نویسندگان/
یه اصطلاح ایتالیایی هست به این عنوان
dolce far niente
یعنی
the sweetness of doing nothing
خیلی مهمه که گاهی تمرین کنیم کاری نکنیم..و عذاب وجدان نداشته باشیم... این تایمها جزو عمر محسوب نمیشه... حتی اگه خیلی ادم حساب کتابی هستین... باید بگم این زمان عجیب باعث افزایش بهره وری و خلاقیت میشه.
هیچی دیگه.. تیتر گویا هست... این مینی سریال رو ببینین...دوستش خواهید داشت... در مورد فرار یه دختر یهودی از اجتماع متعصبشونه و جنگیدن با شرایط سخت.
پ.ن: یه سری صحنه ها و حرفهاش خیلی اشناست ;)
یادگیری با خودش ذوق و شعف میاره... من با یادگیری هر مطلب جدید چشام ستاره ای میشه (یادگرفتن نه خوندن)... اما واقعیت اینه که یادگرفتن هر چیزی یه حس کمینه ذوقی رو با خودش میاره.. ذوقی که شاید در بقیه لحظات روز نباشه... گاهی من خودم اینو فراموش میکنم.. با خودم گفتم اگه روزی هم دستاورد علمی ندارم میتونم حس زنده بودن رو با یه دستاورد ساده دیگه عوض کنم... دستاورد امروز من سوت زدن با دو دست بود... و خب خوشحالیم دقیقا به اندازه یه پسر پنج ساله ای بود که امروز برای اولین بار از پدرش که خیلی هم بهش میباله سوت زدن رو یاد گرفته.. همون قدر خوشحال :)