you are all on your own

یه جایی از سریال فرندز هست که بعد از وضع حمل ریچل.. جنیس که توی همون بیمارستان هست میاد به ریچل سر یزنه و حالشو بپرسه که قراره از این به بعد چیکار کنه... وقتی امیدهای واهی ریچل رو میبینه یه جمله خیلی قشنگ میگه:

                                                                                                     You are all on your own   

تو خودت هستی و خودت و خودت... خیلی جمله ساده ای هست اما کلید خیلی از موفقیت ها همین جمله هست.. اینکه نشینیم منتظر یه ناجی... خودت پاشو.. دستاتو بذار رویزانوهات .. یا علی بگو و پاشو... هیچ کی بهتر از تو و دلسوزتر از تو برای کارهات نیست...

اگه به این باور برسیم که فقط خودمونیم که میتونیم خودمون را از این وضعیت نجان بدیم خیلی از مشکلات حل میشه...

من دارای یک سیکل معیوب هستم در زندگی.. وقتی سختی یه کار رو از توانایی خودم بزرگتر میبینم خیلی ناامید میشم.. و دنبال ناجی میگردم... گاهی حتی دست روی دست هم نمیذارم و دارم تلاش میکنم اما خوب تمرکز نمیکنم...و هی بیشتر ناامیدتر میشم و از این امید واهی خارجی به اون امید واهی خارجی میپرم..باورم میشه که مشکلم خیلی بزرگه و خودم واقعا از پسش برنمیام..اما بعد مدتی یه جایی میرسه که خسته میشم.. از زمین و زمان ناامید میشم و به خودم ایمان میارم که باید انجامش بدم و میتونم.. از این سیکل معیوب میزنم بیرون. میبینم که راه حل همون جلوی چشمم بوده و من اصلا دقتی نکردم....  قهرمان خودم میشم و بهترین خودمو ارایه میدم .. شاید فکر کنین که چه حس خوبی.. اما واقعا حس خوبی نیس.. میفهمی چقدر توانا هستی و چقدر به بطلالت گذروندی وقتت و انرژیت رو.. و حس موفقیت رو برات اسپویل میکنه..

راه حل چیه: جمله بالا رو همیشه با خودت تکرار کن و به این باور برس که تنها خودت و خدای خودت هست که میتونه بهت کمک کنه نه هیچ کس دیگه...

پی نوشت: امروز یه روز فوق العاده ناامید کننده داشتم.. از اون روزا که اتفاق خاصی نیفتاده اما حالت فوق العاده بده و ناامیدی.. دیدم انرژی ریزی دارم (بر وزن خونریزی:)) یکم فکر کردم و جملات بالا رو نوشتم... همون موقع یک نفر کلیدی بهم زنگ زد و امیدواری های خوبی بهم داد...

پی نوشت دوم: حتی اگه به یه سری چیزا هم باور نداشته باشی اما هم زمانی بعضی وقایع گاهی خیلی برات لذت بخشه... خیلی